Lekcje mówienia na języku angielskim w klasach I-III szkoły podstawowej stanowią nie lada wyzwanie dla uczniów,ale też dla nauczyciela. Uczniowie w tej grupie wiekowej nie mają takiego zasobu słownictwa jak ich starsi koledzy. Zanim poprawnie odegrają prosty dialog muszą go najpierw kilkakrotnie przećwiczyć. Ćwiczeniom komunikacyjnym najmłodszym dzieciom towarzyszy gwar,szum-naturalny element tego typu zajęć.Nie da się przecież odegrać w kilku parach dialogów szeptem.To,z kolei jest test cierpliwości dla nauczyciela.Ale takie zajęcia poświęcone w znacznej części mówieniu są z punktu widzenia metodyki nauczania języka obcego najcenniejsze.
Dzisiaj w klasie II w Zbelutce mieliśmy właśnie jedne z takich,jak na to mówię:"tłuściutkich komunikacyjnie" zajęć.Słownictwo,które wykorzystywaliśmy w trakcie mówienia to części twarzy,a struktura Has he/she got...?
Jak wygląda moja lekcja mówienia?Mam na nią swój własny przepis.
Zawsze,gdy dzieci uczą się nowej struktury, przedstawiam im kilkakrotnie poprawny wzorzec,np.włączam nagranie z przykładowym dialogiem.Tak właśnie było dzisiaj.Potem z wybranym uczniem odegrałam wzorcowy dialog.Następnie zapisałam przykładowy dialog na tablicy.
To jest ważne.Począwszy od II klasy uczniowie już dobrze radzą sobie z czytaniem krótkich zdań w języku angielskim.Taki zapis na tablicy, a nie w zeszycie czy w podręczniku sprawia,że dziecko w czasie rozmowy zachowuje się naturalnie i czuje się bezpiecznie mogąc w każdej chwili łatwo przypomnieć sobie ćwiczony zwrot.Zresztą zobaczycie sami na jednym z poniższych filmików jak dzieci pomagają sobie zerkając na tablicę. To w zasadzie wszystko.Należy jeszcze pamiętać,aby uczniowie nie pracowali na każdych zajęciach z tym samym kolegą lub koleżanką.Chodzi przecież o to,żeby integrowali się jako zespół,a przy okazji uczyli się współpracy z każdym. Może właśnie taka lekcja przyczyni się do wzmocnienia relacji między dziećmi. Możecie zobaczyć jak nam dzisiaj poszło.Ja jestem z drugoklasistów bardzo dumna.Spisali się znakomicie.
